Dit zeg je niet tegen ouders van een dysmatuur

Er zijn gewoon dingen die je niet tegen een dysmatuurmoeder zegt en als opvolger van ‘dit zeg je niet tegen ouders van een prematuur‘   heb ik dan ook weer een onderzoek gedaan binnen een aantal Facebook groepjes met ouders van prematuren en dysmaturen. Wat vonden de dysmatuurmama’s erg vervelend om te horen? Dit zeg je niet tegen ouders van een dysmatuur

“Geef je hem of haar wel genoeg te eten?” Of  “Nou, die krijgt zeker nooit te eten?!”

Nee klopt, ze krijgt nooit wat! Ze kunnen toch leven op lucht en liefde??? Nee serieus, geloof me, mijn dochter eet alsof ze een bouwvakker is en zo’n 8 tot 10 uur per dag werkt. Op een dag eet ze meer weg dan ik zelf doe en aankomen is bij haar, vooral in het begin, niet echt makkelijk. Daarnaast is het gewoon onbeschoft om te vragen of een kind wel genoeg te eten krijgt omdat hij of zij kleiner en smaller is dan een gemiddeld kind. Eten heeft niet altijd wat te maken met de omvang of grootte van een mens. Hou daar toch es mee op joh! Dit zeg je niet tegen ouders van een dysmatuur

“Wat heeft hij/zij een groot voorhoofd! Komt dat nog wel goed?”

Als je dit ooit zelf eens hebt gezegd, en je leest dit terug.. Vind je jezelf dan niet erg gemeen overkomen? Ook uitspraken als, hij heeft een beetje een Alien hoofd, zijn ontzettend kwetsend. Alien hoofd. Hoe kom je er in vredesnaam bij om zoiets te zeggen?! Wanneer een kind dysmatuur wordt geboren wil dat niet zeggen dat hij niet rijp is geboren.. De hersenen zijn bijvoorbeeld volledig ontwikkeld en daarom kan het hoofdje groot lijken in verhouding met het lichaam, waarom? Omdat het lichaam amper vet heeft en je vaak de botjes/ribben kunt zien, is dit contrast extra hoog.

Ouder is eerder thuis dan kind: “Wat fijn zeg, je hoeft er niet iedere nacht uit, kun je nog een beetje uitrusten”

Uitrusten terwijl je kindje in het ziekenhuis ligt? Nee. Gewoon nee. Borstvoedende moeders moeten er ‘s nachts ook gewoon uit om te kolven. Voorraad aanmaken voor als de kleine thuis komt en het aanleggen niet van een leien dakje gaat, wat overigens vaak voor komt bij dysmature baby’s. Moeders die geen borstvoeding (kunnen of mogen) geven, slapen ook niet door. Ik ben persoonlijk het bewijs, ik mocht geen borstvoeding geven, wat voor mij werkelijk als falen voelde. Daarnaast moest ik mijn dochter achterlaten in het ziekenhuis, wat mij iedere dag ontzettend veel verdriet bracht. Wanneer je thuis bent, bel je continue met de afdeling of zit je gekluisterd achter je laptop naar je kleintje te kijken. Daar buitenom doe je al je huishoudelijke taken, die vaak tot nachtwerk leidde bij mij omdat ik van 09.00 tot 21.00 uur in het ziekenhuis aanwezig was zodat ik de zorg voor haar zoveel mogelijk zelf kon dragen. dingen die je niet tegen een dysmatuur moeder zegt

“Wat een makkelijke bevalling met zo’n kleine baby!”

Makkelijk? Een dysmatuur is wellicht laag in geboortegewicht, maar hij is vaak wel volledig volgroeid, het hoofd dus ook. Die is dan dus net zo groot als jou baby maar dan zonder vetjes. Maar goed, volgens mij is iedere bevalling behoorlijk lastig, of het kindje nu 600 gram weegt (ja dat komt voor) of 3500 gram (ik pak even het gemiddelde), een bevalling is een heel ingrijpende gebeurtenis. De ene mama heeft last van HELLP, de ander een vroeggeboorte met alle gevolgen van dien, nog weer een ander een keizersnede en ga zo maar door. Geen enkele bevalling is makkelijk. Just Sayin’ Dit zeg je niet tegen ouders van een dysmatuur

“Ach dan heb je lekker lang een baby en kun je baby born kleding kopen”

Heb je wel eens gevoeld hoe stugde kleding is van Baby Born? Dat kun je zo’n klein mensje niet aan trekken hoor, de stof van de deze POPPEN kleertjes (ik denk ik benoem even het woord pop extra duidelijk omdat we hier over mensen praten en niet over poppen) is schadelijk voor de tere huid van een kind. Je zou kunnen denken dat mensen het “fijn” vinden, lekker lang een baby. Maar het brengt enorm veel stress met zich mee. Denk bijvoorbeeld aan het altijd zeurende consultatiebureau die continue doorzagen over de groei van je kind, dat hij/zij te ver beneden de groeicurve zit etc. etc. En dan nog de kleding zelf, die vaak qua lengte wel klopt, maar qua omvang 10 x te groot is en dus afzakt. Nee, dit is niet echt ideaal.

Van alle uitspraken zijn dit toch wel echt dingen die je niet tegen een dysmatuur moeder zegt, nog één die ik trouwens niet voorbij wil laten gaan is een uitspraak die een kennis van mij aan mij vertelde.  “Aah ze is mooi zoals ze is, maakt niks uit dat  ze syndroom van down heeft. Mensen zagen haar bolle ogen niet aan voor een pre-dysmatuur kindje maar voor een baby met down.” Dit vond ik persoonlijk wel heftig. Het is ook lastig om je steeds te moeten verantwoorden. Ik snap best dat het vaak niet express bedoeld is om te kwetsen, maar we zouden met z’n allen wel eens wat beter mogen nadenken voor we dit soort uitspraken eruit flappen denk ik. Dit is dus geen artikel om iemand de les te lezen en ondanks dat het een serieus onderwerp is, mogen bepaalde stukken echt met een knipoog worden gelezen. Ik ben gewoon iemand die houdt van sarcasme. :) Dit zeg je niet tegen ouders van een dysmatuur

Dit zeg je niet tegen ouders van een dysmatuur, wat vond jij vooral vervelend om te horen als ouder van een dysmatuur?

9 thoughts on “Dit zeg je niet tegen ouders van een dysmatuur

  • grrr ook van dit artikel gaan mijn haren weer overeind staan. Sommige mensen kunnen zich zo ontzettend bemoeien met andermans verdriet/gevoel… Goed dat je hierover schrijft!

  • Ik hoorde vaak: je zal wel gerookt en gedronken hebben tijdens de zwangerschap als je baby zo klein is op 39/1 weken. Er was zelf een kinderarts die me daarvan beschuldigde. Toen mijn 2e en 3e prematuur geboren werden zeiden ze weer andere dingen als: waarom maak je dan ook nog een derde als je al een dysmatuur en een premie gekregen hebt…

  • Oh echt zo herkenbaar allemaal! En ik snap ook echt wel dat het niet altijd kwetsend bedoeld is hoor. Ik heb opzich een best wel dikke huid en kan wel wat hebben. Een opmerking gaat meestal wel. Twee ook nog wel. Maar als de tiende op een dag komt dan ben ik er soms ook echt even helemaal klaar mee. Ergste opmerkingen:
    Aaah wat een kleintje, kijk (tegen eigen kind van 5) dat is nou een pasgeboren baby. Uuuhm nee, hij is al 4 maanden hoor!?
    Aah wat een scheetje, hoe oud issie nu, maand of 4? Uhm nee al 9 maanden en hij kruipt al bijna ?
    Maar aller ergste gehoord van notabene een premie ouder ooit: ben maar blij dat ie met 37 welen geboren is! Wat wij hebben meegemaakt was pas een hel (Omg really? Fuck off zeg!?)

  • Wat fijn dat je thuis bent.. Nu heb je zelf nog even rust voor …. thuis komt.
    NEEEHHH… het is zo hart verscheurd om je kind acher te laten. Ik heb helemaal geen rust gehad.

    Maar ik herken ook de andere uitspraken. Ook mensen die zeggen ohw wat is hij klein.. Neeh hij is niet klein. Hij is al zo groot.

  • Zo herkenbaar allemaal… ik word vooral gek van opmerkingen als “klein maar fijn, toch?” of “je bent zelf natuurlijk ook niet zo groot” of “die-en-die was ook heel klein, en is nu een boom van een vent, dus komt echt goed” of “of klein zijn, is toch helemaal niet erg?”
    Mijn dochter werd met 36 weken geboren en woog 1920 gram en nu met 8 maanden weegt ze 6 kg nog wat en draagt ze maat 62. Dus ja.. heel klein en de groei gaat tergend langzaam en ik word doodmoe van al die opmerkingen die eigenlijk zeggen dat ik me druk maak om niks.

  • Als mama van een dysmatuur kindje kan ik het me helemaal voorstellen. Naar mijn gevoel word de ernst er vaak ook niet van ingezien, mensen kennen prematuur maar niet genoeg over dysmatuur. Dus het word weggewuifd met zo erg zal het allemaal wel niet zijn. Mijn dochtertje mocht niet vastgehouden worden omdat de kans op infecties gewoon enorm groot is en mensen vonden dat de vroedvrouwen maar overdreven, de kinderarts niet voldoende gestudeerd had. Allemaal om toch maar die baby te mogen vasthouden. Vreselijk vond ik het, de uitspraak van lekker lang baby hebben we hier ook gehad. Ondertussen is onze dochter bijna 2 jaar (in mei) en ze draagt nog steeds maatje 80. Het frustreerd me nog steeds! Mensen die kleding willen kopen en ondanks dat je zegt maatje 80, toch voor grotere kleding gaan omdat de leeftijd niet overeen komt. Nadien de opmerking geven “dat kan toch niet, ze is bijna 2”. De vraag krijgen wat je deze zwangerschap anders hebt gedaan, want ja jij bent wel de moeder dus je moet wel wat fout gedaan hebben.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.