Waarom speciaal onderwijs geen optie is

Waarom is speciaal onderwijs geen optie?

In onze strijd met passend onderwijs, beschreven in vorige blogs. De begin blog kun je hier vinden.  Krijgen we vaker de opmerking;  “is speciaal onderwijs geen optie?” Daar kan ik heel kort op antwoorden, nee speciaal onderwijs is geen optie. Nu kun je jezelf afvragen is het zo’n moeder die haar kop in het zand steekt en de behoeftes van haar eigen kind niet ziet? Nee dat ben ik niet. Ik zal proberen uit te leggen waarom.

Dovenonderwijs in Nederland

Nederland kent maar een paar scholen voor dovenonderwijs. Een daarvan is Kentalis Talent. Ons jongste zoontje volgt daar nu onderwijs. Vinz heeft daar ook onderwijs gevolgd van zijn 3 jaar t/m 4 jaar. Elke dag ging hij, net zoals Senn nu, met de taxi naar school. Een rit van 62 kilometer enkele reis. We wonen vlakbij de fantastisch a67, waar wekelijks ernstige ongelukken gebeuren, wekelijks lange files staan. De reistijd naar school is dan ook behoorlijk. Gelukkig hebben we met de huidige vervoerder van Senn de afspraak gemaakt dat de a67 ontweken wordt! Senn zit per enkele reis gemiddeld 1 uur in de taxi. Voor Vinz was dit ook ongeveer de reistijd. De school is voor ons het dichtste bij.

Toen Vinz 3 jaar was is hij gestart op Talent. In 1 jaar tijd heeft hij daar zo ontzettend veel geleerd dat er voor hem op Talent nog weinig uitdaging was. Met name ook in het stukje communicatie. Kinderen leren ontzettend veel van elkaar. Ook spraak. Elk kind ontwikkeld zijn spraak anders en op een ander tempo, zo ook dove en slechthorende kinderen. Het niveau is lager. En dat is goed, maar niet als je dat niet meer nodig hebt. Vinz had dat niet meer nodig. Daarom is er toen Vinz 4 jaar was gekozen om de overstap naar het reguliere onderwijs te maken.

Passend onderwijs op een reguliere school

Passend onderwijs kan geboden worden op de reguliere school van Vinz. Er al is een gebarentolk aanwezig. Als Vinz er is, is deze er ook. Deze gebaart wat de juf verteld. Springt in daar waar gebaren nodig zijn. Dit gaat goed en werkt prima.  Een keer per week komt een ambulant begeleidster met Vinz werken. Vinz voelt zich fijn op school. Gaat er met plezier heen. Heeft vriendjes. Ligt goed in de groep. Kinderen zijn flexibel, en de hele klas heeft uitleg gehad over wat een c.i is, wat je moet doen als Vinz je niet hoort, hoe je het beste tegen Vinz kunt praten. Alle ouders zijn destijds via een brief van ons op de hoogte gesteld wat Vinz heeft. Dit om staren te voorkomen maar ook om gewoon open te zijn. We willen dit bespreek maken en houden. Want ook Vinz spreekt graag af, en ook wij kunnen begrijpen dat het voor onbekenden soms wel wat spannend kan zijn, want het is toch anders.

Ontkenning, de strijd

Qua niveau, qua lesaanbod, qua school zit Vinz op zijn plek, als een vis in het water. School is meer als bereid tot meedenken en te kijken om de juiste vorm van onderwijs aan te bieden. Volgend jaar staat groep 3 voor de deur. Leren lezen, leren rekenen. Dit zijn dingen waarvan bekend is dat dove kindjes daar gewoon wat meer moeite mee kunnen hebben. Ze wat extra begeleiding en aandacht daarbij nodig hebben. Bijv bij lezen het weglaten van de lidwoorden omdat hij ze in spraak ook niet goed hoort. Bij rekenen extra uitleg van de begrippen, wat ze nu betekenen. Een meer visueel aanbod zeg maar. Dit alles kan prima opgepakt worden door ambulante begeleiding. Maar dan moeten ze er wel voor openstaan om het dove te respecteren en te zien. Dan moet er wel die kennis en ervaring zijn met dove kinderen. En dat is wat we missen, dat is wat ze ontkennen. Daar gaat het hele gevecht over. Wij willen een specialist erbij, de begeleidende instelling geeft aan deze zelf in huis te hebben, wij ervaren dit anders. Begeleidende instelling blijft erbij dat ze geen extern persoon hiervoor willen gaan inzetten omdat ze alleen maar hulp en begeleiding in natura mogen bieden.

Had Vinz beter gepast op speciaal onderwijs dan was hij daar ook heen gegaan. Soms heb je die neiging want dan heb je de strijd niet….maar het zou geen recht doen aan ons ventje. Hij heeft recht op passend onderwijs.

One thought on “Waarom speciaal onderwijs geen optie is

  • Mooi hoe jullie het doen. Wij hebben dan geen doof kindje maar ook eentje met extra zorgen. Hij paste echter niet in gewoon onderwijs en speciaal onderwijs was hier in België drie uur enkele rit! Wij hebben het geluk dat we dan ook gewoon voor thuisonderwijs kunnen kiezen op zo’n moment (wat in NL helemaal anders ligt eens je kindje al naar school gaat). Hopelijk zien ze bij jullie snel in dat een specialist nodig is.

Laat een reactie achter bij Kimberley van Gewoon WijReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.