Heb ik vakantie van mijn gezin nodig?

De laatste tijd bekruipt me steeds vaker het gevoel dat ik vakantie nodig heb. En dan niet een vakantie met mijn gezin (die trouwens al geboekt is en waar ik enorm veel zin in heb), maar een vakantie van mijn gezin. Gewoon, helemaal alleen.

Begrijp me niet verkeerd, na een dagje wellness kan ik niet snel genoeg naar huis gaan om mijn kleine mannetje te knuffelen. Ik weet dan ook zeker dat ik het langer dan twee dagen niet vol zou houden zonder hem, ondanks dat het nu wel voelt dat ik een jaar weg kan blijven.

Huishouden? Schoonmaken? Wat is dat?

Vooral in weken dat manlief druk is met z’n werk en ik thuis extra in moet springen, ben ik na een paar dagen helemaal kapot. Ik erger me aan alles, heb niet de energie om óók nog het hele huis spik en span te houden. Wat mij vervolgens weer onrust geeft, omdat een opgeruimd en schoon huis gewoon beter voor mij is. Ik zou die vakantie van mijn gezin dus ook kunnen gebruiken om alles op te ruimen en schoon te maken. Maar dat doe ik dus echt lekker niet.

Nog een reden waarom ik vakantie van mijn gezin denk nodig te hebben

Zoonlief? Die banjert rond, heeft natuurlijk ook zijn regeldagen (ook wel zeikdagen genoemd) en gaat regelmatig op z’n muil met als gevolg een loeiende sirene en héél veel traantjes. Als dat tien keer op een dag gebeurt, kan ik het soms niet nalaten om boos te worden (“Kijk dan ook eens uit waar je loopt!!”) om hem vervolgens te troosten en te knuffelen, omdat hij daar ook niets aan kan doen.

Alles op een rijtje

Laten we even alles op een rijtje zitten: ik ben ontzettend gek op mijn gezin en kan er niet zonder. Misschien is het wel taboe, maar soms… Soms wil ik gewoon even weg en niet een werkende mama, echtgenote, huishoudster zijn, maar gewoon mezelf. Soms wil ik gewoon de boel de boel kunnen laten, zonder dat dat verstrekkende gevolgen heeft voor mijn huishouden. Het huishouden dat trouwens met net zo’n overgave als een bedrijf door mij wordt gerund, als dat mijn ‘echte’ bedrijf gerund wordt. En ja, dat kost energie. Energie die, als ik geen hulp en ondersteuning van manlief kan verwachten, regelmatig wegvloeit.

 

Voelen jullie dit ook wel eens of zit ik me nou vreselijk aan te stellen?