Plussize en zwanger

Kan ik met mijn gewicht eigenlijk wel normaal zwanger raken? Daar ben ik erg mee bezig geweest toen de kinderwens duidelijk naar voren kwam. En mijn huisarts hielp niet echt mee…

Ik ben dik

Al mijn hele volwassen leven heb ik overgewicht. Van een beetje tot een beetje veel en alles er tussenin. Na jaren van diëten, jojo-en en zoveel energie stoppen in het haten van mijn lichaam, heb ik een paar jaar geleden besloten dat het oké is dat ik maat 48 heb. Dat ik ook met dit lichaam goed genoeg ben en mag genieten van alles in het leven. Inclusief een kinderwens.

Zwanger raken met een hoog BMI

Nu heb ik nooit gedacht dat ik een jonge mama zou worden – ik heb zelfs een tijdje getwijfeld of ik überhaupt een kindje wilde. Maar twee jaar geleden, op mijn 28ste,  ging ik er serieus over nadenken en kwam ik toch uit bij mijn gewicht; was ik wel gezond genoeg om een baby te laten groeien? Is het gevaarlijk voor het kindje om zwanger te zijn als je zo’n hoog BMI hebt? Kan mijn lichaam het wel aan om tijdelijk nog zwaarder te worden?

Ik heb veel gelezen; onderzoeken, fora, blogs van deskundigen en ervaringsverhalen en kwam tot de conclusie dat ouderschap altijd gaat om het beste maken van wat je hebt. En ik heb nu eenmaal maat 48 en ben verder helemaal gezond. Dus let’s go!

Als het überhaupt al zou lukken…

Toen we de knoop doorhakten om ervoor te gaan, moest ik even langs de huisarts; met een spiraaltje is zwanger raken natuurlijk erg lastig. En daar kreeg ik de eerste klap in mijn gezicht van de (vervangende) huisarts: ‘Dat ik er met mijn gewicht vanuit moest gaan dat zwanger raken lang zou duren – als het überhaupt al zou lukken.

Nu ben ik helemaal voor artsen die eerlijk zijn, risico’s uitleggen en informatie geven, ook als het iets is wat je eigenlijk niet wilt horen. Maar hij kon niet uitleggen waar hij zijn opmerking op baseerde, anders dan; overgewicht is niet gezond.

Toch lichtelijk gedesillusioneerd, een beetje boos op de manier waarop dit meegedeeld werd, maar met de waarschuwing in mijn achterhoofd besloten we thuis om te kijken waar het schip zou stranden. Het is toch niet alsof je zomaar, zonder een tijd te proberen, een hulp-traject in kan om zwanger te raken.

 

Vier maanden later had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen.

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.