Ik werd gegrepen door het verhaal van Onur *. Een 14 jarige jongen die vol in het leven stond. Die net als ieder ander van zijn leeftijd van alles aan het ontdekken was. Hij stuurde een naaktfoto van zichzelf naar een meisje. Wellicht waren ze samen op ontdekkingstocht, wie van deze leeftijd doet dat niet. Zijn foto belandde op snapchat en later op instagram. Onur * werd hier zo door gegrepen, dat hij besloot een einde aan zijn leven te maken. 14 jaar oud, wat is er door zijn hoofd gegaan? Zo in zijn ziel getrapt met dit als gevolg.

Zie hier het laatste nieuwsbericht nav reconstructie.

Ik ga. Doei. Sorry voor alles. Ik doe internet uit dus je kan sturen wat je wil. Het heeft geen nut. – Onur*

Ouders Onur*

De ouders van Onur * willen dat de meisjes, die voor het verspreiden van zijn foto, vervolgd worden. Meisjes in dezelfde leeftijd als hem. Ik zie ze zo voor me. Al giebelend en lachend, discussierend, wel of niet op snapchat/instagram zetten. Tot ze zichzelf willen bewijzen, we zetten de foto online! Zouden ze een macht hebben gevoeld? Wat dreef ze hiertoe? Om iemand zo voor het blok te zetten?

Internetpesten

Wat ik vooral niet begrijp. Is waarom dergelijke acties niet standaard vervolgd worden. Internetpesten, een hot item op dit moment. Hoe vaak lees je niet dat het fout afloopt, zoals bij Onur *. Wat een respect voel ik voor zijn familie, dat ze deze strijd aangaan.

Vervolging of niet?

De een zal zeggen, de meisjes zijn genoeg gestraft. Te moeten leven met de wetenschap dat Onur* door hun acties en toedoen uit het leven is gestapt. Deels kan ik me vinden in deze gedachte. Dit dragen ze mee voor de rest van hun leven. Maar het is onacceptabel wat ze hebben gedaan, ze gaan, bewust, een grens over. Dat moet in mijn ogen vervolgd worden, een vervolg krijgen. Het kan toch niet zo zijn dat ze er zo mee weg komen?

Bewustwording

Tegelijkertijd vraag ik me af, hoe ga ik dit aanpakken als mijn mannetjes straks de “ikwilallesontdekken” leeftijd hebben. In deze tijd is alles zo toegankelijk voor jongeren. Alle soorten informatie, waar in mijn tijd voorzichtig en soms wat bekrompen mee om werd gegaan. Ligt voor deze generatie zo voor het oprapen. Of ze nu willen weten hoe een raket gebouwd wordt of hoe je zelfmoord pleegt, het is allemaal zo te vinden. Met de komst van telefoons met alles erop en eraan is daarmee ook ineens het toezicht een stuk minder. Hoe ga je hier als ouders mee om? Hoe zorg je ervoor dat je kind er klaar voor is, voor grenzeloze informatie. Dat ze er op een verantwoordelijke manier mee kunnen en leren omgaan.

Enerzijds wil ik daar nog niet teveel over nadenken. Mijn mannetjes zijn nu nog zo jong. Maar Onur* laat me ernaar kijken en laat me erover nadenken en stilstaan. Dat is goed, en ik hoop dat Onur * veel mensen laat nadenken hierover.

Grenzeloos

Het lijkt allemaal zo grenzeloos, je kunt via internet makkelijk pesten want er wordt weinig tot niks mee gedaan. Grenzeloos. Wordt het niet tijd dat er eens goed naar gekeken wordt, naar alle vergelijkbare Onur* zaken en er duidelijke grenzen gesteld worden, vastgelegd in de wet. Maar vooral moeten wij ons als ouders hier enorm van bewust zijn en blijven, controleren, begeleiden en een toeziend oog houden.

Onur*

Onur * straal vanaf daar boven kracht en wijsheid naar beneden. Ouders van Onur * zorg dat iedereen zijn naam zal kennen en herkennen. Want het maakt je als mede-ouders zo bewust van de gevaren van telefoons en internet.

Liefs, Nancy