Ik ben een werkende moeder, nou en!

Ik ben een werkende moeder en ook al is het inmiddels meer regel dan uitzondering dat moeders werken, toch is er vaak nog een sluimerende discussie gaande over wat nu beter is. Als die keuze er al is natuurlijk!! In veel gevallen is die keuze om wel of niet te gaan werken er niet. Het moet! Dat geldt ook voor mij.En nee, dan spreek ik niet alleen voor alleenstaande moeders, ook samenwonende en getrouwde stellen moeten vaak beide werken om alle lasten op te kunnen brengen. 

Ik ben een werkende moeder, nou en!

Maar hoe ging dat vroeger dan?

Ja, dat vraag ik mij ook regelmatig af. Hoe deden onze ouders dat? Vader vaak aan het werk en moeder meestal thuis ( uitzonderingen daargelaten). Waren de lasten lager? De boodschappen goedkoper? De ziektekostenverzekering beter te betalen? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat het leven van alledag veel kost! Maar zou het ook kunnen komen omdat we, nee nu niet direct boos worden, meer verwend zijn dan “vroeger”? We “vroeger” genoegen namen met minder? Vaker simpelweg een goede stamppot aten en maar zelden uit eten gingen? Waar je het vroeger thuis moest doen met 1 TV, 1 computer, 1 huistelefoon en het speelgoed 2x per jaar werd aangevuld (verjaardag en Sinterklaas) hebben we deze dagen veel meer gadgets. Regelmatig meerdere tv’s, laptops, tablets, meerdere mobieltjes en veelal ook 2 auto’s.

En ik hoor het je zeggen; “ja dat is nu eenmaal zo in deze tijd en die 2e auto die heb ik gewoon nodig voor mijn werk”  (dat riep ik ook en nog!). En eigenlijk klopt het ook wat we tegen elkaar zeggen. Het is nu eenmaal zo in deze tijd. “Beeldschermen” is het nieuwe buitenspelen en omdat in veel gevallen beide ouders werken, niet altijd om de hoek, is die 2e auto ook best nodig. Handig dat de ene ouder de kinds naar school brengt en de andere ze om 18.00u weer oppikt bij de BSO. Ja, zo gaat dat vaak.

Waarom een werkende moeder als het niet hoeft?

Toch is de discussie er nog altijd; Is het nu dan beter dan vroeger? Of was het vroeger beter? Waarom (indien de keuze er dus is hè) kiest een vrouw voor werken of waarom blijft ze thuis? Veel moeders willen zich blijven ontwikkelen. Willen naast moeder ook nog zichzelf zijn. Ja, dat wekt natuurlijk weer reacties op; dus je bent niet jezelf als je moeder bent? Nee, zo bedoel ik dat niet.

Maar Thea die moeder is, vind het ook heerlijk om op het werk even Thea te zijn. Gewoon Thea! Thea die nog steeds moeder is, want dat ben je immers 24/7 maar die niet iedere 5 minuten haar nickname “mama” hoort roepen. Die gewoon even rustig naar de WC kan gaan en tussen de middag geniet van haar lunch terwijl ze met haar collegaatjes bijpraat. En om even bij Thea te blijven…..Thea hoeft eigenlijk niet te werken. Haar partner heeft een prima job maar ze vind het heerlijk om er even uit te zijn. Ik begrijp Thea erg goed. Maar haar veel jongere collega, ook moeder, Marja moet wel werken om rond te komen. En soms frustreert het haar dat Thea dit puur voor de fun doet,haar kinderen naar de opvang brengt terwijl het geld niet nodig is en zij juist zo graag thuis zou willen zijn bij haar kids, maar het geld gewoon keihard nodig is. En daar zit soms wat frictie.

Persoonlijk denk ik dat de wanneer men de discussie induikt er nooit één goede eindconclusie is. Want iedere moeder kiest haar eigen weg. Of dit een eigen keuze is of de keuze deels voor haar gemaakt is door de omstandigheden. Ik genoot altijd enorm van het feit dat mijn moeder wachtte met een kop thee om 15.30u en ik even stoom kon afblazen over alle schoolperikelen. En voor mijn vader was het vast relaxt dat hij direct kon aanschuiven vanuit zijn werk. Hij niet gevraagd werd nog even een wasje te draaien of te koken omdat hij eerder thuis was dan mijn moeder. Het was allemaal rustiger en overzichtelijker. Maar tijden veranderen.

Kinderen van nu weten niet beter dan dat ze minimaal 1x per week naar de opvang, de gastouder of naar oma gaan. En worden ze er slechter van? Ze leren ook veel. Bij de opvang moeten ze samenwerken, zich schikken in een groep of zichzelf juist onderscheiden. Bij grootouders zie je dat de band versterkt en er hier en daar nog wat cultuur overgedragen wordt en bij de gastouder is het een combinatie. Wel samen met andere kinderen maar meer in een huiselijke setting.

Geen goed of fout

Er is geen goed of fout in deze. Geen beter of minder goed. Ik ben dan ook voorstander van elkaar in de waarde laten. Moeders hebben soms al zo’n strijd onderling. Laten we ons eens een beetje verenigen. De carrièretijger accepteren, wat niet betekent dat haar werkende leven jouw voorkeur heeft en de thuisblijfmoeder respecteren om haar keuze om thuis te blijven voor de kids. Want even tussen ons; die moeder die vaak thuis is, is dat ook niet de moeder die, wanneer een kind een onverwachte vrije dag heeft door ziekte onder leerkrachten, zegt; “toe maar, ik neem de jouwe wel mee dan kan jij gewoon werken”. Die ook vaak vooraan staan om op school te helpen zodat ook de kinderen van werkende ouders extra uitjes kunnen genieten o.i.d.?

Iedere moeder, werkende moeder, ieder ouderstel voedt haar kinderen op zoals het hen goeddunkt. Veelal doen we het allemaal best heel goed, maar ja, we laten ook steken vallen. En gelukkig maar, we zijn mens!! Werkend of niet (buitenshuis) werkend!

Ben jij een werkende moeder? Bewust of was je liever thuis gebleven?

afbeelding “mum is working” via shutterstock

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.