Hellen | Bewustwording en zelfacceptatie
Bewustwording door Hellen – Eén van de voordelen van medicijnen is dat ik me bewuster ben van mijzelf.. Voorheen overkwam alles mij, en had ik geen of nauwelijks controle over mijn gevoel. Ik werd meegesleept in mijn eigen emoties, en de keuzes die ik maakte. Ik leek maar geen grip te krijgen op mezelf. Hoe hard ik mijn best ook deed, er kwam altijd een moment waarop ik weer uit de ban moest springen.. En dat ging dan nogal ongecontroleerd en impulsief.
Bewustwording
Niet alleen maar kommer en kwel..
Ik kwam daardoor in situaties die niet zo handig waren maar uiteraard waren het niet alleen kommer en kwel situaties.. Ik heb ook vreselijk gelachen en heb genoeg leuke herinneringen.. Laatst zag ik een filmpje waarop een aantal studenten te zien waren die op een zebrapad stonden te wachten totdat er een fietser aankwam. Toen de fietser eindelijk kwam, renden ze op de man af en stelden zich zo op alsof de man in een pitstop van een Formule 1 race was gefietst.. De man kreeg toen een volledige pitstop beurt, incl geluiden.. Uiteraard allemaal op een leuke manier en niet op een initimiderende manier. De man in kwestie had geen idee wat hem overkwam. Zo snel als dat de groep om hem heen stond voor de ‘pitstop’, zo snel was het ook weer klaar.. Hilarisch! Ik heb gelachen, en een vriendin van mij zei direct: ‘dat hadden wij kunnen zijn’. Laten we het er dus maar op houden dat ik genoeg vermaak heb gehad in mijn leven ;)
Strategieën..
Op mijn 32e was ik dus al zeker 25 jaar aan het strijden tegen de vele gedachten, chaos, onrust, woede uitbarstingen, gebrek aan energie, slaapproblemen, en focus- en leerproblemen. Daarnaast kreeg ik vanaf mijn 12e problemen door mijn impulsiviteit, wat nog niet zo duidelijk aanwezig was in de jaren daarvoor. Ik heb daardoor dus ruim 25 jaar de tijd gehad om mijzelf allerlei strategieën aan te leren om te kunnen ‘overleven’.
Dat besef begon te komen toen mijn oogkleppen af gingen door het medicatiegebruik. Ik realiseerde me hoe erg ik aan het ‘overleven’ was. De bewustzijnsverandering bestempel ik als versie 2.0 van mijzelf..
Een noodzakelijke update..
En de versie 2.0 van mijzelf was echt toe aan een update.. Mijn strategieën begonnen te haperen, liepen regelmatig vast, en werden belaagd door teveel spam. ‘Spam, spam, spammerdespam’ dat zelfbedachte liedje gaat nu door mijn hoofd.
In tegenstelling tot de burn-out, voelde ik toen een gigantische kracht omhoog borrelen. Wat als eerste opviel in mijn transformatie is de vertraging die kwam tussen denken en doen. Hierdoor kon ik dus, stap voor stap, mijn gedachten loskoppelen van mijn gedrag. Dat wil zeggen dat een gedachte ook gewoon een gedachte kon blijven, zonder dat het direct invloed had op mijn gedrag en gevoel. Dat ging niet bepaald makkelijk, aangezien ik toen pas begon te merken hoeveel invloed mijn eigen gedachten hadden op mijn algehele functioneren.
Voorheen reageerde ik direct als iets mij niet aanstond of als het mij juist bijzonder boeide.. Dat was niet persé altijd een zichtbare reactie. Zeker niet als klein kind, die reactie borrelde dan in mijn lichaam en hoofd.
Work in progress..
Versie 3.0 is dus in feite de verbeterde versie van mijzelf. Het is niet zo dat ik nu zo bewust ben van mezelf, dat ik mijzelf constant kan bijsturen.. Of dat ik geen enkele impulsieve keus meer maak.. Ook loop ik niet altijd keurig mee in de pas, en laat ik niet altijd sociaal wenselijk gedrag zien.. Dat wil ik ook niet.. Ik hoef niet te veranderen in een totaal ander persoon. Juist niet! ADHD hoort ook bij mij, en ik heb niet de ambitie om een keurig afgestemde machine te worden..
Versie 3.0 gaat ook om zelfacceptatie, en dat ik mag zijn wie ik ben.. Ik heb lang genoeg geleefd met de gedachte dat ik constant iets verkeerds deed. En ik heb lang genoeg mijzelf anders voorgedaan dan ik eigenlijk ben. Alleen al het verbergen van de chaos, de onrust, mijn emoties, en angsten hebben mij al zoveel energie gekost. Ik wil dat niet meer.. Ik weiger mijn negatieve zelfbeeld over te brengen op onze dochter.
Onze dochter is mijn grootste drijfveer om mijn stinkende best te doen om negatieve patronen te doorbreken. Ik ben dan ook stiekem trots op één van de uitspraken van Isa over mijn gedrag aangezien het mijn verandering bevestigd.. ‘Mam, jij bent niet zo goed in boos zijn hè’
