Andrea | Concurreren kan je leren (loslaten)!
Concurreren kan je leren (loslaten)! MAM!!!! Je moet bij juf komen roept dochterlief op dag 3 van het nieuwe schooljaar. Ik denk direct nee hè wat is er nu weer gebeurd! Noem me negatief en wellicht heb je gelijk.
Zo schat, dat is mooi snel, weet je ook waarom?. Ja hoor ik mag toch nog trakteren, ik ben in de vakantie jarig geweest. OH JAAAA!!! Nou dat is een meevaller toch?
Trakteren, dat is nou ook zo’n dingetje op school. De ene moeder fröbelt een nog briljantere traktatie in elkaar dan de andere. En dat dan gemiddeld keer 30. Leuk toch mam, kunnen we morgen wel doen! Morgen? Nee joh dat is wel heel snel en mama moet morgen werken dus dat wordt em niet.
Concurreren kan je leren (loslaten)!
Oke, ik schiet er niet compleet van in de stress want ik heb mijzelf inmiddels geaccepteerd als een ik-maak-er-iets-leuks-van-maar-het-hoeft-niet-een-5sterren-niveau-te-bereiken-moeder. Eerdere jaren zocht ik, creatief als ik ben, op internet een aantal voorbeelden op. Let wel, voorbeelden die mijn creatieve haalbaarheid niet te ver te boven gingen. Ik liet deze aan mijn zoon of dochter zien en vroeg hem/haar, welke vind jij het leukst?
Meestal waren we er zo uit. Wel waren er ook momenten waarop ik net iets te fanatiek scrolde en er ineens een 5 sterren traktatie in beeld kwam en je wellicht al raad wat er gebeurde. MAM!!! Dat is gaaf! Gelukkig vertrouwen mijn kids me blindelings als ik hen zeg dat mama dat echt niet voor elkaar krijgt. Maar deze keer ging het anders.
What’s it gonna be?
Ik zei, tja meid dan moeten we maar eens bedenken wat je wilt trakteren. Oh maar dat weet ik al hoor, IJSJES! Mijn hart maakte een sprongetje..IJSJES! Dat is een paar pakken inslaan bij de supermarkt, zonder angst en beven vervoeren over de drempels in de wijk en afgeven op school.
Maar toen!! Toen kwam de brave moeder in mij weer naar boven. Lieverd, je weet dat school graag wil dat de traktaties gezond zijn en om nu te zeggen dat ijs gezond is! Cornetto’s is niks mis mee toch? 2 bruine ogen keken me lachend aan. Mag vast wel! De Cornetto’s werden al snel verruild voor Raketjes. ALS ik me dan al niet compleet aan het protocol houdt, laat ik de juffen dan geen extra schoonmaakbeurt geven, aangericht door de chocolade. Met in mijn achterhoofd de opmerking van één juf die me ooit zei: “Andrea, ik snap die kids wel hoor, ik geef mijn visite op verjaardagen toch ook geen appel bij de koffie” was ik om! Raketjes it is!
Toch lijkt er soms een concurrentiestrijd gaande als het om dit soort dingen gaat onder moeders. Of, maken wij dat er zelf van in ons hoofd? Ik ben niet een “loslaat-kampioen” maar het feit dat over mijn traktaties niet jaren later nog gesproken zal worden heb ik al heel snel geaccepteerd. Weet je, sommige mensen zijn gewoon reuze creatief, hebben misschien geen baan buitenshuis en wie weet wel een partner die vrolijk mee fröbelt. Heerlijk toch! En ik, ik heb dat alle drie toevallig niet. Ook hierin mag je dus datgene kiezen dat dicht bij jou ligt. Waarom jezelf helemaal gek maken? En ja ik hoor je zeggen, blijkbaar nemen jouw kids genoegen met gezellige,maar simpele traktaties. Ja dat is waar, al komt dat door hun intelligentie en scherpe inzichten omtrent hun moeder ☺.
Laten we onszelf gunnen dat niet alles altijd maar perfect hoeft te zijn. Dat wanneer je dusdanig veel stress ervaart van een simpel trakteren, je daar voor jezelf bij stil gaat staan en bedenkt; hoe kan ik het toch heel leuk maken voor mijn kind zonder dat ik 3 dagen als een oververhitte stresskip in huis rond loop. Want hey….daar wordt niemand blij van toch. Jij bent jij…..en als dat betekent dat je Raketjes trakteert, dan ben je niets minder hoor! Toch??????? Zie je, Concurreren kan je leren!