Omdat afscheid nemen al moeilijk genoeg is.

‘Kijk in de lucht, kijk naar de zee, waar je ook zult lopen ja, ik loop met je mee’ zingt Marco Borsato in zijn bekende lied ‘Afscheid nemen bestaat niet’. Het lied wat mij nog steeds kippenvel bezorgt als ik het hoor want de tekst blijft, na al die jaren nog steeds binnenkomen. Afscheid nemen bij overlijden, hoe kijk jij daar tegen aan? En wat geef jij je dierbaren mee? 

Want zoals Marco Borsato het zingt, zo kijk ik er ook daadwerkelijk tegen aan. Afscheid nemen bestaat niet. Lichamelijk zal ik straks niet meer op de aarde zijn, je weet wel, als ik oud en seniel ben. Als het tijd is om te gaan. Maar afscheid nemen doe ik niet. Wat ik wel doe is het leven vieren, maar soms toch stil staan bij het feit dat ik er eens op een dag niet meer zal zijn. Fysiek.

Wat geef jij je dierbaren mee? Hoe laat jij hen afscheid nemen?

Heb jij ooit wel eens nagedacht over wat je zou zeggen als je daar straks ligt. Opgebaard in je kist, liggend voor al die dierbare mensen die jou hebben gekend. Die lieve mensen die ontzettend verdrietig zijn dat jij er niet bent. Wat wil je dan meegeven? Wat wil je ze nalaten? Hoe ga jij afscheid nemen? Ik persoonlijk wil mijn dierbaren meegeven dat ze moeten genieten. Het leven moeten vieren. Want het leven is een feestje. Het leven is ondanks een boel hobbels en obstakels, ontzettend prachtig. Het leven geeft leven, het geeft liefde, vriendschappen en familie. Dé dingen waar ik als mens ontzettend gelukkig van word.

Maar ik wil ze ook meegeven dat afscheid nemen mag, op hun manier, waarbij ik ze een paar kleine handvaten geef met o.a. zelfgekozen muziek. Het liefst plan ik alles tot in de puntjes. Want ja, zoals jullie weten ben ik nou eenmaal een planfreak, een controlefreak en yup, een lijstjes meisje. Maar dit doe ik niet voor mijzelf. Dit doe ik voor mijn achterban. Mijn man, mijn dochter, mijn ouders, mijn familie en dierbare vrienden. Zij zijn de toegewezen personen om mijn uitvaart te regelen.

Je uitvaart regelen doe je voor je dierbaren, want afscheid nemen is al moeilijk genoeg

Het enige wat mijn man dan nog hoeft te doen, als hij mij overleeft want hij zegt dat hij eerder gaat, is het boekwerk overdragen aan de uitvaartmensen. Want hij moet rouwen, hij moet ook die tijd en ruimte krijgen. Ik wil hem of dochter toch helemaal niet belasten met al het regelwerk van het uitzoeken van een kist en welke bloemen daar dan op moeten komen. Het zetten van een advertentie in de krant of welke muziek daarbij zou passen. Dit en alle andere vraagstukken die bij een uitvaart komen kijken. Nee hoor, laat mij maar plannen. Tot in de puntjes. En daarbij heb ik ook rekening gehouden met fluctuerende prijzen en dus mijn polis iets hoger laten zetten. Het laatste wat ik wil is een rouwende familie achterlaten met financiële problemen.

Afscheid nemen doormiddel van Muziek

Voor mij is het heel erg simpel. Ik neem afscheid doormiddel van muziek. Iedereen die mij kent weet dat muziek mij diep emotioneert. Door melodie, door tekst. Ik kan ontzettend happy worden van muziek, maar ik kan ook echt keihard janken. Soms al bij het horen van de eerste tonen. Ik heb een tijdje terug al nummers geselecteerd voor een aantal dierbaren, gewoon omdat ik de tekst zo goed vind passen.

Ik ben een groot fan van Marco Borsato. Dat heb ik eigenlijk nooit zo openlijk op mijn blog verteld, maar echte kenners weten het. Mijn muziek keuze is überhaupt heel breed. Dat is wellicht wel een typische kenmerk van mij. Van indie volk tot stevige rap, maar ook RnB en Nederlandstalig en Golden Oldies als The Beatles en Golden Earring. Muziek = leven. Voor mij.

Afscheid nemen bestaat niet, is één van de nummers die ik zal laten draaien op mijn uitvaart. Deze is speciaal voor mijn muisje, mijn meisje: Leia. Heel cliché misschien. Maar hij is zo mooi. En vooral omdat ik haar wil meegeven, dat ik niet zal gaan, dat ik er altijd ben, ook al ben ik fysiek niet meer in staat om haar te knuffelen. Al lig ik dan onder de zoden, ik ben er. Altijd. Kijk omhoog en fluister naar de sterren, ik zal je helpen je weg te vinden als je het moeilijk hebt liefste meisje.

Ook voor haar, maar ook voor mijn man : Guus Meeuwis met Jij bent de liefde en Kygo – Stargazing (video hierboven).

Matt Simons – Take me to the water. De eerste keer dat ik dit nummer hoorde, barste ik meteen in tranen uit en wist ik direct dat ik deze wilde draaien op mijn uitvaart. Dat is een gevoel. Een gevoel die ik niet heel goed op papier krijg moet ik je bekennen. Luister zelf maar. De perfecte manier van afscheid nemen.

Aan mijn man, mijn rots in de branding: The Book of Love van Gavin James, maar ook Ed Sheeran met Photograph.

Aan mijn grootste liefdes, mijn universum en koninkrijk

“Lieve man, lieve Leia, mijn hartjes. Ik zorg dat alles klaar ligt tegen die tijd inclusief alle wachtwoorden van bijvoorbeeld mijn telefoon en social media kanalen. Dat zijn kleine zaken waar ik nu al mee bezig ben. De bloemen, het muziek, de gastenlijst, laat ik mij cremeren of wil ik toch liever worden begraven? Dit moeten we toch nog even samen bespreken lieverd en ik weet dat je dat niet leuk vind om te doen, maar het moet. Voor jou, voor mij maar vooral voor onze Leia. Ze zal je nodig hebben tegen die tijd. En jij haar. Laat haar tegen die tijd nog eens mijn brief aan haar lezen die ik schreef voor haar eerste verjaardag. Ik hoop dat ze er kracht uit kan halen. 

En het laatste wat ik natuurlijk wil is jullie, mijn gezin achterlaten met dit soort nare vragen, dus ik zorg dat ik dit fix. Voor jullie. Dan kunnen jullie rouwen, elkaar steunen en afscheid nemen. Ik hoef je niet te vertellen dat je goed voor Leia moet zorgen, want je bent de meest fantastische vader die er bestaat, dus dat loopt wel los. Maar vergeet mij niet. Ik ken jou, als je sterk wilt zijn stop je gevoelens weg. Doe dat niet. Geef je er alsjeblieft aan over. Ik neem geen afscheid, ik ben er. Altijd. Voor jou. Voor Leia. Mijn alles. Mijn grootste liefdes. Jullie zijn mijn universum en mijn koninkrijk.”

Waarom de dood en afscheid nemen openlijk besproken moet worden…

Nu vraag je je misschien af, joh Cass waarom spreek je zo openlijk over de dood? Over afscheid nemen. Je bent zo jong en  het is zo’n beladen onderwerp. Ik weet het lieve mensen. Maar het is wel iets wat bij het leven hoort. Waarom zouden we daar niet gezamenlijk openlijk over praten? En het juist ombuigen tot iets moois. Het is wellicht een reality check, een dierbare verliezen is ALTIJD moeilijk en afscheid nemen is altijd K. Maar ik hoop jullie juist te kunnen inspireren en wellicht aan te zetten tot actie. Actie ondernemen als het gaat om het regelen van je uitvaart, zodat ook jij jouw achterban kunt laten rouwen tegen die tijd. Dat ze niet voor moeilijke keuzes komen te staan zoals het bedenken van welke outfit ze je moeten aantrekken, welke muziek er gedraaid moet worden etc. Maar dat ze rustig afscheid kunnen nemen.

Afscheid nemen wordt gewoon niet goed genoeg voorbereid. Juist door na te denken over de juiste uitvaartverzekering en een passend afscheid kun jij je dierbare nabestaanden de zorg uit handen nemen.

Dit artikel is geschreven in samenwerking met Monuta om jullie bewuster te maken over het voorbereiden van je uitvaart.

27 thoughts on “Omdat afscheid nemen al moeilijk genoeg is.

  • ontzettend mooi geschreven, eigenlijk heb ik nog helemaal niks vastgelegd. Maar door jouw inzicht erop, denk ik dat het wel goed is om er juist over te praten en te bedenken wat ik zou willen.

  • Heftig maar wel een onderwerp waar je beter wel mee bezig kan zijn en aan kan denken. Tenslotte weet je niet hoe het leven loopt. Ik sta er niet te vaak bij stil, maar bespreek wel zaken met mijn man over hoe en wat.

  • Oh ik denk hier zelf echt niet graag over na, kan niet goed met de dood om, maar wel goed dat je het bespreekbaar maakt! Het liefst zou ik ook zelf alles regelen zoals ik dat graag wil, maar kan er momenteel nog niet echt over denken

  • Wat een mooi helder geschreven artikel over het belang van nadenken over datgene wat ons allemaal vroeg of laat betreft: de eindigheid van het leven. Het is een gegeven waar ik zelf zo nu en dan bij stil sta: binnenkort is het weer Allerzielen, en dan sta ik als gastvrouw bij een begraafplaats met een boekentafel over dit onderwerp (en tussen haakjes: ook met een eigen -zowel mooi als praktisch- boekje waarin je alle persoonlijke wensen rond je eigen uitvaart vast kunt leggen) En ja, ik herken hoe lastig het kan zijn als je als nabestaande voor het plotseling regelen van een uitvaart staat terwijl het onderwerp nooit besproken is geweest en je naast verdriet met een hoop vragen achterblijft….

    • Wat een ontzettend goed iniatief dat je als gastvrouw dit doet. Dat moet heel bijzonder zijn. Het blijft inderdaad een lastig onderwerp, en het wordt zo weggestopt. Erover discussiëren/praten kan soms tot hele mooie dingen leiden, waaronder een heel persoonlijk afscheid.

  • Ik heb ook alles vastgelegd, just in case. Op mijn begrafenis geen zwarte pakken en koffie met cake maar witte kleding, pioenrozen en champagne! Als je overlijdt ben je echt niet weg, je leeft gewoon verder. High up in the sky! Vastleggen vind ik heel goed, maar ik kan uit ervaring spreken dat het ook als nabestaande heel fijn is om te kunnen bijdragen aan het afscheid van een geliefde. Ik regelde als nicht samen met andere nichtjes bijvoorbeeld de bloemen en de muziek. Dat was heel mooi om te doen! Alleen het plannen en organiseren; ja. Dat doe ik voor m’n eigen funeral wel even lekker zelf, haha. Straks komen ze met Andrea Bocelli enzo. Veel te emo. Moe’ nie! Mooi geschreven Cas.

  • Goed om over na te denken. Hier groot fan van Marco, maar afscheid nemen bestaat niet komt zeker niet op mijn begrafenis. Het is een mooi nummer maar doet mij verder niet zoveel. Wist je dat het nummer wat je hebt van Matt Simon ook van Marco is? Breng me naar het water. Veel mooier dan afscheid nemen bestaat niet als je het mij vraagt.

  • Wat een mooi artikel. Ik moet eerlijk bekennen dat ik daar eigenlijk nog niet over na wil denken, hoewel ik weet dat het heel verstandig is en je geliefden daarmee juist helpt en het ietsje makkelijker maakt. Ik ben ook niet zo plannerig, maar misschien toch eens wat op papier zetten.

  • Afscheid nemen is inderdaad moeilijk. Ik heb het dit jaar meegemaakt met mijn oma. Ik had graag iets willen zeggen tijdens haar afscheidsdienst, maar door omstandigheden is het helaas anders gelopen. Toen heb ik zelf een kaartje gemaakt met de tekst er in en dit heeft mijn oom toen in oma’s handen gelegd in de kist. Ik denk dat het goed is om alvast dingen vast te leggen voor als je dood gaat. Ook al lijkt het me super lastig om daar mee bezig te zijn, het maakt het voor je nabestaanden wel makkelijker. Zo hadden wij totaal geen idee wat mijn oma precies voor muziek wilde op haar begrafenis. Ik had alleen onthouden dat ze jaren geleden ooit zei dat ze Time To Say Goodbye zo’n mooi nummer vond.

  • Dit is wel zo’n onderwerp dat ik eigenlijk voor me uit schuif. Stom eigenlijk. Ik weet ook niet goed wat ik wil qua muziek. Iig niets dat je te vaak op de radio hoort. Wel lijkt het me mooi als ik zelf nog iets kan zeggen. Er hoeft niet per se iemand te spreken, ik hoor het toch niet meer. Maar andersom lijkt me dus wel wat.

  • Ik vind dat het afscheid vooral iets is voor de nabestaanden. Zij nemen immers afscheid, dus ook op de manier dat zij dat fijn vinden. Ik denk juist dat het heel erg goed is voor het proces als zij de uitvaart regelen.

  • pfoe komt weer even binnen op 10 augutstus mijn moeder verloren aan ALS op 20 jarige leeftijd muziek kan zoveel zeggen meer dan woorden wij kozen voor tears in heaven(opening )breng me naar het water ( gekozen door tweelingzus) dancing on my own ( mijn vader) diashow zonder jou guus meeuwis ( gekozen guus meeuwis was haar grote idoool en toepasselijk voor me ouders ) en engel zonder vleugels van do van toepassing voor mij en mijn zus als dochters dan had ik lights and shadows het paste zo bjj de relatie met mjjn moeder haar boodschap ga altijd door hoe zwaar ook net als het liedje en dan i will find you een bijzonder nummer voor mjjn ouders gedraaid werd op moeilijke momenten en als laaste bij het uitdragen van de kist brabant van guus meeuwis

    nu bijna 3 maanden later het besef moet nog komej zs heeft gekozen voor euthanasie voor haar was dat het beste ze kon niks meer maar dat kan ik nog niet accepteren mis haar zo
    nu luister ik vaak wereld zonder jou van marco borsato en trijntje oosterhuis ..

    • Ach lieverd, ik snap inderdaad dat dit even binnenkomt. ALS is zo ontzettend heftig, want moet dit ontzettend naar zijn geweest ook voor je moeder :( Jullie hebben wel echt mooi muziek gekozen. Ik snap heel goed dat je haar mist, Ik wens je heel veel kracht toe met het verwerken van dit verlies. Heel erg veel liefs! <3 Dikke virtuele knuffel!

  • Goed dat je hier een artikel over schrijft Cas. Zet je aan het denken. De meeste dingen hebben we geregeld maar de dingen die nog zouden moeten krijgen door deze reminder even de aandacht die het al zou moeten hebben.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.